Dec03

Tags

Related Posts

Share This

Investiment Kapitali

 

X’inhu dak li jagħmel ktieb tajjeb? Hawn min jgħidlek li ktieb tajjeb iżommok taqra’, ma tkun trid tniżżlu b’xejn. Hawn min jgħidlek li l-istorja kollox, li dak li jkun qed jgħid l-awtur jolqot xi ħaġa ġo fik. Hemm imbagħad il-ktieb tajjeb għax tixtieq li jkompli anki meta iddawwar l-aħħar paġna, għax l-awtur ikun irnexxilu b’xi mod jnibbet kurżita’ fir-rakkont tiegħu. Hekk ġrali b’Kapitali.

Qrajt il-ktieb fi tlett intervalli qosra. Bdejtu tard billejl dakinhar stess li xtrajtu – kwarta kollox kemm inbill subgħajja fl-istorja u nara tħajjarnix. Komplejtu fuq żewġ titjieriet li wassluni lura Lussemburgu minn Malta wara żjara qasira tul tmiem ta’ ġimgħa. It-timing kien perfett. Kont ġejt Malta għal Konferenza dwar il-Ġurnaliżmu Ċiviku u kienet l-ewwel żjara tiegħi minn mindu seħħ l-assassinju ta’ Daphne Caruna Galizia.

Kont wasalt Malta b’taħlita ta’ ħsibijiet. Ilni ngħix barra minn pajjiżi għal kważi erbatax-il sena u l-immaġni – l-idea – li għandi ta’ pajjiżi saret tiddependi ħafna fuq il-perċezzjoni virtwali li tintema’ kull tant minn kitbiet u projezzjonijiet diversi. Dan l-aħħar il-perspettiva li kienet qed tasal ma kienitx sabiħa wisq. Malta kienet saret pajjiż aljen – agħar minn hekk, il-Malti kien sar aljen. Ma għadnix nifhem ir-raġunar tal-Malti. Filwaqt li nista’ nitħaddet dwar politika u kostituzzjonijiet u pjanijiet b’ċerta ħeffa sirt naċċetta li rrid inħabbat wiċċi mar-realtajiet (u non-realtajiet) tad-dinja Post-Truth (post verita’).

Anki Wayne Flask jagħmel parti minn din id-dinja. Bħali, Flask iħobb ibill subgħajh fid-dinja tas-satira u forsi jaħsibha bħali li s-satira taf tgħinek tifhem mill-ewwel dak li qed jiġri fid-dinja li mingħaliha qed tieħu lilha innifisha bis-serjeta’. Kapitali hu xogħol satiriku l-ewwel u qabel kollox. Importanti li żżomm dan f’moħħok int u taqra. L-istorja pjuttost mexxejja hija nisġa ta’ karikaturi fuq steroids. M’humiex sempliċi karikaturi imma huma ġabra ta’ persuni imwaħħda f’maskra grotteska.

Il-Latin (persona) u l-Griegi (prospon) tawna il-kelma għal “persuna”. Għall-bidu il-kelma kienet tintuża biex tirreferi għall-maskra fuq il-palk. Din żviluppat fil-kunċett filosofiku tal-persuna u imbagħad saret tintuża bħal ma nafuha illum. Iż-żewġ politiċi prinċipali f’Kapitali – rappreżentanti virtwali taż-żewġ dinjiet politiċi f’pajjiżna – huma maskri kumplessi u sempliċi fl-istess ħin. Kumplessi għax huma kalejdoskopju u mużajk ta’ partijiet mislufa sabiex iffurmaw żewġ “Frankensteins”. L-iskuża tas-satira tippermetti li nibqgħu inħarsu lejhom bħala persuna waħda iżda, int u taqra, jiġuk flashbacks ta’ ż-żmien qabel il-Post-Truth u tagħraf issa lil dan il-politikant, issa lill-ieħor.

Sensiela ta’ ritratti Polaroid huma mifruxa tul ir-rakkont u Flask ma jkollux bżonn l-iskuża għajjiena tal-oġġettivita’ u par condicio li wisq drabi tiżżeffen fin-nofs f’diskursati u analiżi tal-qagħda imwiergħa u marida tal-ħsieb politiku Malti. L-istorja innifisha tiżfen bejn il-possibbli u l-impossibbli, bejn il-conspiracy theory u r-realta’, bejn il-frott tal-immaġinazzjoni u l-kronaka. Tista’ tagħmel hekk għax huwa xogħol satiriku – kull riferenza għal persuni veri hija intiża imma maħfura. Inċensurabbli.

Il-liċenzja satirika tippermetti lil Flask jdeffes teoriji (li jista’ jkun li jemmen li huma veri) dwar l-operat tal-partiti politiċi f’pajjiżna. Ngħid għalija iggustajt l-iperbole illi biha ġiet ittrattata l-influwenza tal-partiti politiċi ġewwa l-Universita’. Id-diskors kollu dwar l-SDM, il-Pulse u l-infiltrazzjoni saħansitra fl-Uffiċċji tal-Graffiti. Jaf kien Polaroid ieħor, jaf ukoll kienet doża qawwija ta’ steroids satiriċi – jiddependi liema perijodu qed jiġi deskritt.

Imma dik tal-istudenti hija biss osservazzjoni tiegħi, personali. Kapitali hija dawra rollercoaster vibranti madwar ħafna (sur)realitajiet Maltin. Id-dubbiena Flask tidħol fl-intimu tal-istudent, tat-tabib, tal-membru parlamentari, tal-pulizija, tal-menti internazzjonali u tal-ħalliel u tislet dak li hemm bżonn sa ma tinqabad hi stess fl-għanqbuta minsuġa mill-brimba li hija s-soċjeta’ Maltija.

“Kulħadd għandu xi ħaġa x’jaħbi/Kullħadd għandu prezz.”

Il-konklużjoni fid-dinja satirika tikxef id-DNA tal-ġenerazzjoni post-post-moderna. This is what makes us tick. Il-ġenerazzjoni tiegħi għal mument qasir ħafna kienet mingħaliha issieltet għall-futur. Mingħaliha li rnexxilha twarrab għal dak il-mument qasir il-partiti u l-kilba tal-flus, u minflok ħarġet fit-toroq bis-sejħa għall-investiment fil-futur, investiment fil-ġejjieni. Il-ġenerazzjoni tiegħi għaddiet qisha leħħa ta berqa u ta’ warajna għamlu bħal ma għamlu ta’ qabilna u komplew jinsġu dik is-soċjeta’ li tant irnexxilu jikkarikaturizza tajjeb Wayne Flask. Kullħadd għandu prezz. L-investiment huwa wieħed. Deficit soċjali. Defiċit kulturali. Defiċit tal-valuri. Imma Investiment Qawwi Kapitali.

“There are crooks everywhere you look now. The situation is desperate”.

Is-sentenza konklużiva fi blog maħbub u mibgħud fid-dinja (sur)reali tikxef ir-riżultat tal-ħidma interġenerazzjonali fid-dinja post-post-moderna. This is what we have brought onto ourselves. Soċjeta’ u nazzjon li mhux veru għandu r-riedni ta’ pajjiżu f’idejh. Il-kilba għall-poter, frott ta’ trawwim pervers partiġjan, wasslet biex waslu l-iljuni fostna. Iddaħħlu fiż-Żiemel ta’ Trojja frott l-idolatrija. L-imrieħel tan-ngħaġ issa bdew jiftħu għajnejhom u qed jindunaw li s-sitwazzjoni iddisprata. Hemm min ma jridx jaf, u jiċħad. Hemm min lest għal battalja oħra, minkejja li l-odds huma kontra.

Kapitali ma setax ħareġ fi żmien aħjar. Mhux l-Aqwa Żmien, biex niftiehmu imma żmien fejn hemm bżonn li kemm jista’ jkun mirja jittellgħu quddiem il-poplu sabiex iħares ġewwa fihom u jipprova jagħraf lilu nnifsu. Kapitali huwa prodott ta’ żmienu daqs kemm jista’ jkun parti mir-reazzjoni ta’ kontra żmienu.

Ma tagħmilx ħażin toħroġ tixtrih illum qabel għada. U taqrah. Investiment… Kapitali.

La paranoia della cospirazione universale non finirà mai e non puoi stanarla perché non sai mai cosa c’è dietro. È una tentazione psicologica della nostra specie. Berlusconi ha passato tutte le sue campagne elettorali a parlare di doppia cospirazione, dei giudici e dei comunisti. Non ci sono più comunisti in circolazione, nemmeno a cercarli col lanternino, eppure per Berlusconi stavano tentando di conquistare il potere. (Umberto Eco)

Facebook Comments Box