Categories
Campaign 2013 Mediawatch

Il-punt (Ħadd ieħor)

U il-baġit? Il-baġit ġa lest. Il-gvernijiet ewropej ftehmu fl-aħħar. Għandna baġit ewropew. Ovvjament f’żokrot id-dinja jgħodd biss il-biljun u ftit li twiegħdu lil Malta. Mhux li ta min jissottovaluta dan il-fatt. Anzi xieraq ngħidu li l-gvern preżenti ma setgħax jagħlaq ħidmietu b’akkiwst isbaħ u ikbar. La l-Laburisti ma jistgħu ixejnuh għax vera huwa akkwist enormi u wisq inqas ma għandhom in-nazzjonalisti jeqirdu li “issa se jgawdihom Muscat” għax jew mar jinnegozja fi Brussel għal Malta jew le (Gonzi).

Imma oltre in-numru fantaxjentifiku (għax immens) ta’ ewri li se jaslu b’xi mod jew ieħor għal tgawdija (sakemm ma jonfquhomx fuq proġetti imbażwra li jservu biss biex jinfurraw bwiet min ma ħaqqux – u f’dak il-każ nafu min igawdi), oltre dan kollu hemm l-imaġni ukoll ta’ Ewropa mhix daqstant magħquda li qed taqdef f’dgħajsa imbenġla fl-ibħra ta’ kriżi dejjiem li għad ma trdix taf tbatti. Din ir-realta tmur oltre il-kwalunkwiżmi elettorali frott ta’ diskors forzatament partiġġjan.

L-Ewropa qed tipprova tqum fuq saqajha. Hi ukoll (u hi tfisser aħna tafux) għandha programmi u proġetti – tixtieq tinvesti iktar f’impjiegi għax jekk forsi ma tafux il-qgħad u l-prekarju fl-Ewropa huwa ħafna ħafna agħar minn dak li taraw Malta. Tixtieq tagħti nifs ġdid lill-ekonomija. Tixtieq tħajjar iktar investiment. Tixtieq ħafna l-Ewropa. Imma għaddejja minn żmien fejn kullħadd jiġbed għal djul għajnu l-Ewropa ukoll. Hemm min qed jaħsibha jibqax ġewwa. Hemm min jixtieq jibqa ġewwa imma li jrid li tikkalma ftit mir-regoli sakemm jieħu nifs. Hemm min fehem li r-regoli huma bosta li issa jagħtuna drittijiet ġodda u li mingħajr dawn ir-regoli ma tibnix Ewropa.

It-tensjoni hija kbira. Is-sens ta’ camaraderie ilu li intefa’. F’dan id-dawl biss, il-ftehm li intlaħaq il-bieraħ huwa suċċess enormi għall-ikbar għaqda fil-kontinent il-qadim. Jaf, minkejja kollox jagħti tama. Jaf li – sakemm l-Ewropa issib l-illuminazzjoni ta’ mexxejja b’rieda vera li jagħtu missjoni dejjiema lill-proġett, sakemm in-nazzjonaliżmi tal-paniku u l-firda tal-biżgħa jittaffew – jaf li dan il-ftehim jagħti dik l-ispinta neċessarja biex il-proġett jibqa jaħdem minkejja kollox.

Raġuni li tiżboq il-biljun u mitejn miljun raġuni li għandna għal xiex nifirħu bihom bħalissa.

Għax l-Ewropa, issa iktar minn qatt qabel, tagħna lkoll.


 

Categories
Euroland Values

L-Ewropa ta’ Toni u Fred (I)

Xtaqt nibda billi inkellimkom dwar Tariq Ramadan. Huwa doċenti universitarju ġewwa l-universita ta’ Oxford fejn huwa professur ta’ l-istudji iżlamiċi kontemporanji (Kulleġġ ta’ St Antony ġewwa l-istitut ta’ l-istudji orjentali). Ramadan ma hux biss professur universitarju għax hu ukoll persunalita medjatika bi preżenza qawwijja fuq il-mezzi tax-xandir dinjija (mis-CNN sa Al-Jazeera sa TV Iranjani) fejn sikwit ikun preżenti jiddiskuti l-islam fis-soċjeta kontemporanja – b’mod partikolari fis-soċjeta ewropea.  Ħafna misilmin Ewropej iħossu li Ramadan huwa rappreżentant den tal-kawżi u drittijiet tagħhom.

Jekk tfittex ismu fuq youtube issib ħafna interventi tiegħu f’dibattiti u programmi televiżivi u personalment insib li huwa tajjeb li wieħed josserva dawn l-interventi tiegħu biex ikollok perspettiva differenti ta’ kif persuna ta’ twemmin li ma hix nisranija (s’issa t-twemmin dominanti Ewropew) tħabbat wiċċa ma sitwazzjonijiet fejn il-prinċipji, valuri u morali tagħha ikollhom jinsiltu minn ġo soċjeta li trid jew ma tridx kull ma jmur qed issir iktar u iktar eteroġeneja. Ara per eżempju dan il-vidjo qasir:

F’sens liberal-demokratiku ma tistax ma taqbilx mal-konklużjoni kemmxejn relativista ta’ Ramadan. “Live and let live” tinstema soluzzjoni tajba ħafna għall-għawġ kollu imma ikun hawn min jgħidlek (bir-raġun) illi s-sinsla tradizzjonali tal-Ewropa qed jitherrew b’dak il-mod. Tħarsux biss lejn kwistjoni ta’ omosesswalita. Rajt lil Ramadan jiddiskuti l-obbligu tal-velu u d-dritt li nisa misilmin jilbsu il-velu anki fil-pixxini pubbliċi. Ħin minnhom waqt li kien qed jiġi interpellat b’mod pjuttost vivaċi minn ġurnalista qalilha ħaġa li għalijja kienet familjari ħafna. Qal: “Allura biex inkunu liberali u tolleranti b’bħalek irridu nobbligaw lil kullħadd jgħum mingħajr velu?” Hemm hi. Arma komuni dan l-aħħar, nasba li taqbad lill-liberali dgħajjef fl-argumenti imma ferventi fil-proselitizzazzjoni… bl-iskuża tat-tolleranza jispiċċa isir iktar intolleranti.

Imbagħad jgħidlek Tariq li l-Lhud kienu ilhom għexieren ta’ snin bil-ħinijiet differenti għan-nisa filgħodu fil-pixxini pubbliċi imma “ħadd ma qajjem għagħa fuqha”. U jidħlu elementi oħra ta’ tipi oħra ta’ diskriminazzjoni u ta’ tolleranza u l-kobba tibqa titħabbel.

Fil-verita il-kwistjoni qiegħdha f’għażla ta’ soċjeta. Il-kuntratt soċjali impliċitu jimplika qbil fuq tip ta’ soċjeta li trid titfassal. Diskussjonijiet dwar normi u valuri li huma neċessarji għas-soċjeta għandhom jitqiegħdu f’dan il-qafas iktar wiesgħa. X’irridu mis-soċjeta tagħna? Fejn hi sejra bħalissa? B’liema valuri irridu inrawmu lit-tfal? Jekk trid eżempji estremi issib kemm trid bħall-iSpartani antiki li kellhom sistema tagħhom ta’ l-ewġenika. Trid soċjeta li tindokra lil membri tagħha jew waħda li toħloq biss il-“level playing field” utopiku biex imbagħad titlaq lil kullħadd f’tellieqa?

Din id-diskussjoni (u għażla) ma ssirx biss meta tinħoloq soċjeta ġdida b’għanijiet ġodda iżda hija waħda kontinwa. L-irwol ta partiti politiċi u membri tagħhom huwa li jkunu katalisti f’din id-diskussjoni. Li qed jiġri hu li l-valuri u prinċipji tilfu l-importanza tagħhom u saru sekondarji għat-tellieqa għall-poter. Wisq drabi ikollhom isiru kompromessi tal-kuxjenza (jekk ikun għad baqa kuxjenza) u kull ma jmur d-diskussjoni formattiva – dik li ssawwar is-sisien li fihom titrawwem is-soċjeta ma hix qiegħdha issir. Issir biss metadiskussjoni b’dak li jissejħu “catchwords” illi huma tifkira imbiegħda (souvenir) ta’ żmien ieħor meta l-valur kien sovran u l-bniedem kien verament uman – verament umanista.

Diskussjoni ma hix ġlieda biex timponi jew tolleranza relativista li iddgħajjef imma proċess soċjali meditattiv u ta’ żvilupp li jwassal għat-tisħiħ tal-membri kollha a prescindere mit-twemmin u ħsieb individwali tagħhom. Allura iva, meta Tonio Borg iqum fil-parlament u jħeġġeġ lill-membri kollha sabiex “iħaddnu t-twemmin tagħhom” huwa mhux biss xieraq imma neċessarju. Imma dak huwa l-ewwel pass biss. Li tagħraf li twemminek ma hux universali u li tkun lest tiddiskuti, tinvestiga u tistħarreġ l-aħjar mezz kif bi twemminek u forsi ukoll bl-input ta’ twemmin ħaddieħor ittejjeb il-qagħda soċjali huwa t-tieni pass.

Dak il-pass kif se naraw ma hux ħafif. Huwa pass mimli riflessjonijiet, ftuħ għal ideat u iva… fejn hemm bżonn… kompromessi.

 

Categories
iTech Mediawatch

There's no such thing as a free (Wi-Fi) lunch

“69  main squares and public gardens around Malta and Gozo will offer free wi-fi in the coming weeks, bringing the number of open spaces offering the service to 88.” That’s wonderful news and all those involved in this project should be lauded with more than a pat on the back. But is free Wi-Fi sustainable in the long term? Does this project fit in within a wider plan or is it just a play by ear routine?

MCA CEO Philip Micallef, PS Chris Said and Minister Gatt have all expressed their enthusiasm about this project “bridging the digital divide” and this is definitely the kind of idea that makes something like Vision 2015 less words and more action. We do not intend to be the wet blankets and killjoys here at J’accuse but it is important not to lose a sense of perspective. While it is true that this kind of service is “similar to what is offered in other countries” there is one missing bit of info in all of this.

Take Luxembourg. We had free Wi-Fi “Hot Spots” a couple of years back. The city center included well signed areas where you could access the public service. After a while though the public service became a paid service. You could  register and buy credit to access the wifi system. Free-riders could go to restaurants such as McDonald’s, Books and Beans (Pierre Meilak’s old haunt) and Urban for example. Like most European cities though the trend was more for paying for credit for public WiFi than for free availability.

Wi-Fi Alliance logo
Image via Wikipedia

When travelling in Europe you can buy credit with Wi-Fi providers like Orange, T-Mobile and others and use their many hotspots around the main towns. Sadly (for Europe) even most hotels require extra payment for the wi-fi service. Few (such as the Campanile chain) offer free wi-fi. The “free” element is excellent to get people used to the benefits of browsing when out but it costs money. My honest question is will the Maltese service be sustainable in the long run?

Lest you batter me with the anti-government critic baton I am genuinely asking whether there is a long term plan. It is all well and good to set up wi-fi hotspots and encourage their use but what will happen in a year or two when the accounts department starts to creak and austerity measures hit the service? I would strongly advise clear, up-front information – that the service will probably cost money in the future is highly probable (unless sponsors are found). Even in the case of wi-fi there is a cost… and government NEVER gives you anything for free.

Answers please.

Times Report

Reblog this post [with Zemanta]